Een wat magere man van middelbare leeftijd loopt naar de balie.

Jaren geleden.

Hij schreeuwt bijna door de telefoon. “Altijd te laat, niet te bereiken als je haar nodig hebt, en nu komt ze helemaal niet meer. En ik maar betalen. En we hebben héle duidelijke afspraken gemaakt met haar! Op tijd komen. Punt. Ze komt niet opdagen voor afspraken, klanten klagen, en nu dit. Weg ermee. EXIT”.

Op de vrijdag na Hemelvaart kijken patiënten met afkeurende blik naar de provisorisch gerepareerde ruiten van de apotheek.

En wéér gaat de telefoon. Een oudere mevrouw aan de lijn.

Hij staat boos aan de balie van de apotheek en hij heeft ook nog gelijk, want zijn doosjes zijn er niet.

"Gisteravond in mijn brievenbus gedonderd, terwijl jullie weten dat ik niet tegen Mylan kan", briest hij.

Een mevrouw staat onaangekondigd aan de balie van de apotheek met de rekening van haar zorgverzekering. Geen verzoek maar een bevel om uitleg te geven over de bedragen die daarop worden vermeld. Ze heeft geen afspraak uiteraard, want je kunt bij een apotheek zo doorlopen. Ook op Goede vrijdag, een drukke dag vlak voor een lang paasweekend. Ik duik in de puzzel. Na een paar minuten zijn we eruit en wordt voor elk bedrag een verklaring gevonden. Gesputter aan de andere kant van de balie. Ik bied aan om de receptscans uit te printen, maar daar ging het haar niet om.

Haar buurman heeft een geluidsinstallatie aangeschaft. Speakers, een versterker en een subwoofer voor de bas. Lekker genieten van je eigen muziek in je eigen huis? Niet 24 uur per dag, wel nee, en ook niet als iedereen slaapt. Gewoon even als hij opstaat en als hij thuiskomt, of als hij even lekker uit zijn dak wil gaan. Hij werkt er tenslotte ook hard voor